1919-1976
Mariano Ansó Zunzarren (Iruña, 1899 – Biarritz, 1981) abokatu eta politikari errepublikanoa izan zen, 1931ko hauteskundeetan Iruñean gehiengoa lortu zuen hautagaitza errepublikano-sozialisten kide izan zelako. Ondoren, urte horretako Gorte Konstituziogileetarako hauteskundeetan diputatu akta lortu zuen, eta, ondorioz, alkate kargua utzi behar izan zuen. Legebiltzarkidea izan zen urteetan, Espainiako politikako pertsona ospetsuekin hainbat lotura ezarri zituen. Gerra Zibil betean, Juan Negrínen lehen gobernuan, Justizia Ministerioko idazkariordetzan sartu zen, Manuel de Irujo nafar buruzagi nazionalistak zuen zorroan. Manuel de Irujok dimisioa eman ondoren, Justizia ministro izendatu zuten 1937ko abenduan, eta kargu horretan aritu zen 1938ko ministerio-krisia arte. Gerra zibilaren amaieran Frantziara joan zen, non Vichyren erregimenaren egoera zailei aurre egin behar izan zien, hainbat aldiz espetxeratua izan zelarik. Nizan zegoela, Urraca espioiak bahiketa-saiakera egin zuen Espainiako agintarien esku uzteko. Hala eta guztiz ere, Suitzara igaro ahal izan zuen, eta Bigarren Mundu Gerra amaitu ondoren, Londresera, non Negrinekin zuen lankidetzari berrekin zion. 1945ean Biarritza joan zen bizitzera, eta handik jarraitu zuen Errepublikako Gobernuarekin elkarlanean erbestean. 1956 Negrín hil eta hurrengo urtean, Gobernuko presidente ohiak agintari frankistei “Moskuko urrearen” gertakariari buruz gordetzen zituen agiriak entregatzen parte hartu zuen, eta horrek Espainian sartzea erraztu zuen. Behin misioa amaituta, Espainiatik irten zen jada ez erbesteratu gisa, atzerrian bizi zela baizik, pasaportea lortu ondoren.
Funtsaren dokumentazio fotografikoa Mariano Ansóren familiaren bost argazkik osatzen dute, Josep Tarradellas eta Antonio Buero Vallekorekin agertzen den argazki bat barne.
Kontsultatu argazkiak ARTXIBO IREKIAn.
